Retro Stefson stal senunni

Listahátíð fór af stað með stæl í kvöld. Við vorum boðin á konsert í Laugardalshöllinni og áttum von á góðu eftir að hafa búið í Afríku og vera áhugasöm um afríska músík.

Það besta við þennan konsert reyndist svo vera Retro Stefson, íslensk hljómsveit sjö ungmenna sem fóru á kostum - og skemmtu sér konunglega við það. Segi ekki endilega að þau séu með músík fyrir minn smekk en bandið var þétt og gott og framlínan kröftug og spennandi. Ekki einn falskur tónn hjá söngvurunum sem virðist þó fágætt meðal yngri poppara.

Amadou og Mariam frá Malí spiluðu svo í hálfan annan tíma. Þeirra band var gott, ekki síst gressilega góður trumbuslagari. Það var hins vegar ekki sérlega mikið varið í Amadou og Mariam sjálf, þrátt fyrir gullslegna gítarinn. 

Mesta gerjunin í afrísku rokki er í Kongó, svo ótrúlega sem það kann að hljóma. Þaðan koma skemmtilegustu böndin. Kongó-gítarsándið óviðjafnanlega hefur farið um alla Afríku - en sennilega ekki náð til Malí. 

Á næstu listahátíð ætti endilega að reyna að fá Angélique Kidjo frá Benin. Fáar afrískar söngkonur taka henni fram nú um daga.